Ομιλία του βουλευτή στην εκδήλωση της ΑΔΕΔΥ για τον 13ο και 14ο μισθό
«Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω εκ μέρους του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κ. Νίκου Ανδρουλάκη, για την πρόσκληση που μας απευθύνατε να παρακολουθήσουμε την πολύ σημαντική αυτή εκδήλωση.
Άκουσα με πολύ μεγάλη προσοχή τους εισηγητές, που νομίζω προσέγγισαν με τη δέουσα προσοχή από νομικής πλευράς το ζήτημα του αιτήματος της επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού στους εργαζόμενους στο Δημόσιο τομέα. Πρόκειται κατά τη γνώμη μου για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα της εθνικής οικονομίας που δεν αφορά μόνο όσους αμείβονται από τον κρατικό προϋπολογισμό αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας τόσο άμεσα όσο και έμμεσα.
Θα ξεκινήσω όμως την τοποθέτησή μου λέγοντας ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αποτέλεσαν εξιλαστήριο θύμα σε όλη την προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης της χώρας, χωρίς κατά τη γνώμη μου να ευθύνονται οι ίδιοι για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό. Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων που ήταν υπερβολικός ή οι μισθοί που έπαιρναν οι εργαζόμενοι στο δημόσιο ήταν αποτέλεσμα μιας κακής οικονομικής διακυβέρνησης της περιόδου κυρίως 2004 -2009, όσο και αν κάποιοι επιδιώκουν να το αποκρύψουν.
Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν βρίσκομαι σήμερα εδώ ούτε για να κάνω μαθήματα ιστορίας, ειδικά σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν βιώσει αυτή την ιστορία, ούτε για να εμπλακώ σε μια στείρα κομματικού χαρακτήρα αντιπαράθεση. Το γεγονός σήμερα είναι ότι ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και των συμβασιούχων ή έκτακτων υπαλλήλων ανέρχεται σε περίπου 710.000 εργαζόμενους ή στο 16% περίπου του συνολικού αριθμού των εργαζομένων στη χώρα. Αυτός ο αριθμός είναι περίπου στο μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατά συνέπεια δεν μπορεί να ακούμε στη δημόσια σφαίρα, ειδικά από τη μεριά της κυβέρνησης, ότι υπάρχει υπεραπασχόληση στο δημόσιο τομέα. Υπάρχει ακριβώς το αντίθετο. Ομηρία σε πολλές περιπτώσεις ή ανάγκη επιπλέον προσλήψεων. Και σίγουρα υπάρχει το ερώτημα αν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι είναι ορθολογικά κατανεμημένοι και αν η εργασία τους συμβάλλει και σε ποιο βαθμό στην παραγωγικότητα και στα αποτελέσματα της ελληνικής οικονομίας, που είναι και το πιο κρίσιμο κατά την άποψη μου να απαντηθεί πολιτικά.
Οι ευθύνες αυτές είναι πρωτίστως πολιτικές και αφορούν την οργάνωση, τη θεσμική επάρκεια, τις ιδεολογικές εμμονές, την οργάνωση των προσλήψεων στη βάση των αναγκών, τα εργαλεία και τους μηχανισμούς οι οποίοι δεν αξιοποιούνται τις περισσότερες φορές όπως πρέπει και φυσικά δεν υλοποιούν την επίτευξη των σκοπών που κάθε υπηρεσία είναι αρμόδια να επιτελεί. Δεν υπάρχει επιτελικό κράτος και αυτό είναι κάτι το οποίο είναι προφανές τα τελευταία χρόνια. Είτε στο μυαλό μας έρχεται η τραγική ιστορία των Τεμπών, είτε η συμπεριφορά αυτής της κυβέρνησης στους εποχικούς πυροσβέστες. Η παρουσία επομένως και του αξιότιμου προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων του κυρίου Σεβαστίδη, μπορώ να επικαλεστώ και μία συζήτηση την οποία παρακολούθησα γύρω από το παράδειγμα της Δικαιοσύνης, προς επίρρωσιν όσων συζητάμε για τον τρόπο λειτουργίας του κράτους.
Η Δικαιοσύνη είναι ένας τομέας διαχρονικά υποστελεχωμένος, κυρίως σε επίπεδο γραμματέων του διοικητικού προσωπικού και επομένως ο χρόνος που απαιτείται για να δικαστεί σε πρώτο βαθμό μια αστική διαφορά ή οποιαδήποτε άλλη διαφορά, είναι τέτοιος που αναδεικνύεται από όλες τις έρευνες, σε όλα τα επίπεδα της συζήτησης, ως ένας από τους πλέον αποτρεπτικούς παράγοντες για να επιλεγεί η χώρα μας ως ένας τόπος πραγματοποίησης επενδύσεων.
Εμείς, φίλες και φίλοι, αγαπητό Προεδρείο, αγαπητοί συνάδελφοι, ως ΠΑΣΟΚ πιστεύουμε σε ένα ισχυρό κράτος που θα πρέπει να μπορεί να παρέχει επαρκείς, αξιοπρεπείς αμοιβές σε όλους τους εργαζόμενους, ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν οι πολίτες ποιοτικές υπηρεσίες από το κράτος. Έχουμε αναγνωρίσει τις απώλειες που υπέστησαν οι δημόσιοι υπάλληλοι τα χρόνια της κρίσης και έχουμε προτείνει και πριν από τις εκλογές του 2023, στο πρόγραμμά μας, την αποκατάσταση των αδικιών αυτών και επομένως πρωτοβουλίες όπως είναι η σημερινή, είναι στη σωστή κατεύθυνση για να ανοίξει και θεσμικά η συζήτηση σχετικά με αυτό.
Τι είναι όμως για εμάς εξίσου σημαντικό; Είναι σημαντικό, σε συνέχεια των όσων ανέφεραν πολύ καλά προηγουμένως οι επιστημονικοί συνεργάτες, να υπάρξουν πραγματικές αυξήσεις για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα, με ένα νέο μισθολόγιο το οποίο θα υπηρετεί τις ανάγκες των εργαζομένων και φυσικά θα σέβεται τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας. Και δεύτερον, να κατοχυρωθεί η αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα, μια αξιοκρατία που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων της, αφού ξέρουμε πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει τους αρμόδιους στις θέσεις ευθύνης, κυρίως με κομματικά κριτήρια.
Όπως ακριβώς έχουμε δεσμευτεί δημοσίως σε επίπεδο ασφαλιστικού για ένα νέο ΕΚΑΣ, το οποίο αφορά 350.000 περίπου συνταξιούχους, αλλά και για την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο δεσμευόμαστε ότι θα στηρίξουμε την ενίσχυση των πραγματικών εισοδημάτων των δημοσίων υπαλλήλων με ένα ολοκληρωμένο και κοστολογημένο σχέδιο. Γιατί εμείς όταν δεσμευόμαστε για κάτι, θέλουμε να είμαστε και σε θέση να το υλοποιήσουμε και να μην λέμε άλλα πριν από τις εκλογές και να κάνουμε άλλα μετά, όπως έκαναν πολλοί και το 2015 και το 2019. Για να μπορέσουμε λοιπόν να πετύχουμε τον στόχο αξιοπρέπειας που εμείς τουλάχιστον θέτουμε ως ΠΑΣΟΚ, χρειάζεται μια συνολική αναθεώρηση του σημερινού συστήματος διακυβέρνησης, αλλά και προφανώς της παραγωγικής δομής της χώρας και χρειάζεται επίσης μια πλατιά κοινωνική συμπόρευση εργαζομένων, συνταξιούχων, του λαού. Ένα κίνημα το οποίο έρχεται από κάτω και θα διαμορφώσει ένα κίνημα εν τέλει που θα κατοχυρώσει, θα ανακτήσει και πάλι δημοκρατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ένα κίνημα που θα κινηθεί σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτό το οποίο βλέπουμε σήμερα να ακολουθεί η παρούσα κυβέρνηση. Ένα κίνημα το οποίο η ΑΔΕΔΥ ως συλλογικός φορέας μπορεί να πρωταγωνιστήσει ισότιμα με τους υπόλοιπους κοινωνικούς εταίρους.
Σε αυτή την προσπάθεια, η παράταξή μας και ο Πρόεδρός της, όλοι οι βουλευτές, τα μέλη και οι φίλοι θα είμαστε εδώ έτοιμοι να συμβάλουμε καθοριστικά στην πολύ σημαντική αυτή προσπάθεια. Καλή δύναμη, θα είμαστε αρωγοί».