Χθες, 20 Ιουλίου, συμπληρώθηκαν 51 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Πενήντα ένα χρόνια από τη μέρα που παραβιάστηκε βάναυσα το διεθνές δίκαιο, η εδαφική ακεραιότητα ενός ανεξάρτητου κράτους και οι καρδιές ενός ολόκληρου λαού.
Δεν έζησα την εισβολή. Δεν ήμουν στα οδοφράγματα της Λευκωσίας, ούτε στις γραμμές της ΕΛΔΥΚ, ούτε στις ερημωμένες γειτονιές της Κερύνειας.
Αλλά η Κύπρος είναι κομμάτι της ψυχής του Ελληνισμού και αυτό το χρέος δεν έχει ηλικία. Είναι διαρκές.
Στεκόμαστε με σεβασμό στη θυσία όσων έπεσαν. Στρατιωτών, πολιτών, Ελλήνων και Κυπρίων που δεν λύγισαν.
Και φυλάμε την παρακαταθήκη τους ως οδηγό ότι ποτέ δεν πρέπει να συνηθίσουμε την αδικία. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι η Κύπρος παραμένει βίαια διχοτομημένη. Ότι χιλιάδες άνθρωποι ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους. Ότι το 38% του νησιού παραμένει υπό τουρκική κατοχή.
Η Δημοκρατία στην Ελλάδα και η ειρήνη στην Κύπρο δεν ήταν ποτέ αυτονόητες.
Κατακτήθηκαν με αίμα, με αντίσταση, με διεθνή αγώνα. Το ΠΑΣΟΚ στάθηκε πάντα στο πλευρό του Κυπριακού Ελληνισμού. Η ιδρυτική μας διακήρυξη έχει ως συστατικό της στοιχείο την άσβεστη υπενθύμιση της τουρκικής εισβολής. Αυτόν τον δρόμο συνεχίζουμε.
Ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, κυρίως όμως, ως Έλληνας και Ευρωπαίος, στέκομαι δίπλα στους Κύπριους αδελφούς μας.
Διεκδικούμε δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, με αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, κατάργηση των εγγυήσεων και επανένωση της Κύπρου, ειρηνικά, δημοκρατικά, με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των Κυπρίων.
Για να μπορέσει ξανά ένα παιδί να γεννηθεί ελεύθερα στην Αμμόχωστο.
Για να πάψει να είναι η κατοχή το μέτρο της “κανονικότητας” στην Ανατολική Μεσόγειο.
Α, και για να θυμόμαστε πάντα ότι η Χούντα των Συνταγματαρχών, δεν έπεσε το 73, αλλά τον Ιούλιο του 1974, με την προδοσία της Κύπρου.