Άρθρο στο Μανιφέστο, 14/2/2024
Οι ευθύνες της κυβέρνησης για τον διχασμό που επικρατεί στην κοινή γνώμη είναι πολύ μεγάλες. Οι ευθύνες αυτές δεν συνίστανται στη νομοθετική της πρωτοβουλία αυτή καθαυτή, όπως σήμερα τη συζητάμε, αλλά στη γνωστή επιπολαιότητα που τη χαρακτηρίζει. Στη μόνιμη πρακτική, θα έλεγα, να διαμορφώνει το επικοινωνιακό αφήγημα του επικεφαλής της, αντί να φροντίζει να λύνει προβλήματα και να προτάσσει το συμφέρον της κοινωνίας έναντι του ατομικού συμφέροντος του κ. Μητσοτάκη. Το νομοσχέδιο της ισότητας στον πολιτικό γάμο δεν προέκυψε ως μια συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης για να επιλύσει ένα σημαντικό, κατά τη γνώμη μου και κατά τη γνώμη μας, πρόβλημα υφιστάμενων διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Προέκυψε ως μια προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου της κυβέρνησης να παρουσιάσουν τον κ. Μητσοτάκη ως προοδευτικό και υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πολιτικό.
Σε κάθε όμως περίπτωση, ανεξάρτητα από τους λόγους που οδήγησαν την κυβέρνηση να καταθέσει αυτό το νομοσχέδιο, είναι υποχρέωσή μας, να σταθούμε όλοι μας στο ύψος των περιστάσεων.
Είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να σεβόμαστε το Σύνταγμα που επιβάλλει χωρίς εξαιρέσεις τον απόλυτο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι η ισότητα και οποιαδήποτε απαγόρευση, διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής ή σεξουαλικού προσανατολισμού.
Το «ναι» μας είναι καθαρό και έχει ως στόχο να ενώσει και όχι να διχάσει.